@5posiłkówdziennie
Ograniczenie spożycia sodu jest jednym z kluczowych elementów wspomagającej terapii kardiomiopatii. Dieta niskosodowa może przyczynić się do zmniejszenia objawów choroby, spowolnienia jej postępu oraz poprawy komfortu życia pacjenta. Jak ją prawidłowo stosować i dlaczego ma tak duże znaczenie?
Czym jest kardiomiopatia?
Kardiomiopatia to zespół chorób dotyczących mięśnia sercowego (miokardium), prowadzący do jego strukturalnych i funkcjonalnych zaburzeń. Serce staje się mniej wydolne, gorzej pompuje krew, co skutkuje objawami takimi jak duszność, przewlekłe zmęczenie, obrzęki kończyn dolnych, kołatanie serca, a w zaawansowanych przypadkach – niewydolność serca.
W zależności od typu, kardiomiopatia może przyjmować różne postaci:
- Rozstrzeniowa – powiększenie komór serca i ich osłabiona kurczliwość,
- Przerostowa – pogrubienie ścian mięśnia sercowego, zwłaszcza lewej komory,
- Restrykcyjna – sztywność ścian serca i ograniczona możliwość ich rozkurczu,
- Arytmogenna – zaburzenia rytmu wynikające z nieprawidłowej struktury mięśnia.
Choroba może mieć charakter pierwotny (idiopatyczny) lub wtórny – związany z innymi schorzeniami, jak nadciśnienie, choroba wieńcowa, cukrzyca czy niedobory żywieniowe. Niezależnie od przyczyny, jednym z czynników nasilających objawy i wpływających negatywnie na rokowanie jest nadmiar sodu w diecie.
Jak sód wpływa na serce?
Sód jest niezbędnym elektrolitem regulującym gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu, przewodnictwo nerwowe i ciśnienie krwi. Problem pojawia się, gdy jego ilość w diecie przekracza fizjologiczne potrzeby.
U osób z kardiomiopatią nadmiar sodu:
- zwiększa zatrzymywanie wody w organizmie,
- nasila obrzęki i duszności,
- podnosi ciśnienie tętnicze, przeciążając serce,
- może prowadzić do pogorszenia funkcji nerek i niewydolności serca.
Z tego względu ograniczenie sodu jest standardowym zaleceniem żywieniowym u pacjentów kardiologicznych.
Czym jest dieta niskosodowa?
Dieta niskosodowa to sposób żywienia, w którym ogranicza się dzienne spożycie sodu – najczęściej poprzez zmniejszenie ilości soli kuchennej oraz eliminację produktów wysoko przetworzonych. Zalecenia mogą się różnić w zależności od stanu zdrowia pacjenta, ale zazwyczaj:
- standardowe spożycie sodu to około 2300 mg dziennie (ok. 1 łyżeczka soli),
- dieta niskosodowa to <1500 mg dziennie (ok. ¾ łyżeczki soli),
- w niektórych przypadkach zaleca się ograniczenie do 1000 mg lub mniej.
Ważne jest, by pamiętać, że sód znajduje się nie tylko w soli kuchennej, ale również w wielu innych produktach spożywczych, w tym tych pozornie niesłonych.
Korzyści z diety niskosodowej przy kardiomiopatii
1. Zmniejszenie obciążenia serca
Ograniczenie sodu prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i redukcji zatrzymywania płynów, co skutkuje mniejszym przeciążeniem serca. Dzięki temu serce pracuje bardziej efektywnie, a objawy takie jak duszność i zmęczenie mogą ulec złagodzeniu.
2. Redukcja obrzęków
U pacjentów z kardiomiopatią często dochodzi do gromadzenia się płynów w kończynach dolnych, jamie brzusznej czy płucach. Dieta niskosodowa pomaga kontrolować ten proces i ograniczyć obrzęki, co przekłada się na większą sprawność i komfort życia.
3. Kontrola ciśnienia krwi
Nadmiar sodu zwiększa ryzyko nadciśnienia tętniczego, które dodatkowo obciąża mięsień sercowy. Dieta uboga w sód wspiera utrzymanie prawidłowego ciśnienia, co spowalnia progresję choroby.
4. Wspomaganie działania leków
Wiele leków stosowanych przy kardiomiopatii, zwłaszcza diuretyków, ma na celu usunięcie nadmiaru sodu i wody z organizmu. Odpowiednia dieta wspomaga ich skuteczność i pozwala na zmniejszenie dawek farmakologicznych.
Jak ograniczyć sód w diecie?
- Unikaj dosalania potraw – zamiast soli używaj ziół, przypraw, czosnku, cytryny, octu jabłkowego.
- Czytaj etykiety produktów – wybieraj te z niską zawartością sodu (poniżej 120 mg/100 g).
- Zrezygnuj z produktów wysoko przetworzonych, takich jak:
- wędliny, kiełbasy, parówki,
- sery żółte i topione,
- konserwy i dania gotowe,
- chipsy, krakersy, słone przekąski,
- sosy z torebek, buliony, kostki rosołowe.
- Gotuj samodzielnie – przygotowując posiłki w domu, masz kontrolę nad ilością dodawanej soli.
- Wybieraj świeże produkty – warzywa, owoce, chude mięsa, ryby, rośliny strączkowe.
- Uważaj na pieczywo – nawet pozornie niesłone produkty piekarnicze mogą zawierać dużo sodu. Szukaj pieczywa niskosodowego.
dietę do Ciebie:
Wpisz swój kod pocztowy: Edytuj swój kod

Produkty polecane w diecie niskosodowej
- warzywa i owoce świeże lub mrożone bez dodatku soli,
- produkty pełnoziarniste (ryż brązowy, kasza gryczana, płatki owsiane),
- mięso i ryby świeże lub mrożone bez marynat,
- rośliny strączkowe (soczewica, fasola, ciecierzyca),
- jaja,
- jogurty naturalne i mleko niskotłuszczowe bez dodatku soli,
- oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany),
- orzechy i nasiona niesolone,
- woda, herbaty ziołowe, napary.
Przykładowy dzienny jadłospis diety niskosodowej
Śniadanie:
Owsianka na mleku z plasterkami jabłka i cynamonem, herbata ziołowa
II śniadanie:
Kanapka z chleba razowego z twarożkiem naturalnym i rzodkiewką
Obiad:
Gotowany filet z indyka z kaszą jaglaną i mieszanką warzyw na parze, surówka z marchewki z oliwą
Podwieczorek:
Koktajl z banana, jarmużu i mleka roślinnego
Kolacja:
Sałatka z gotowanego jajka, pomidora, ogórka i fasoli, kromka chleba pełnoziarnistego
Czy dieta niskosodowa może być ryzykowna?
W przypadku bardzo restrykcyjnej diety niskosodowej należy zachować ostrożność, zwłaszcza jeśli pacjent stosuje leki moczopędne lub ma inne schorzenia wpływające na równowagę elektrolitową. Zbyt niski poziom sodu może prowadzić do hiponatremii – objawiającej się osłabieniem, zawrotami głowy, nudnościami, a nawet zaburzeniami świadomości.
Dlatego ważne jest:
- regularne monitorowanie poziomu sodu we krwi,
- dostosowanie zaleceń dietetycznych do stanu klinicznego pacjenta,
- współpraca z lekarzem i dietetykiem klinicznym.
Podsumowanie
Dieta niskosodowa stanowi nieodłączny element leczenia wspomagającego u osób z kardiomiopatią. Odpowiednie ograniczenie sodu pomaga zmniejszyć obciążenie serca, kontrolować ciśnienie krwi, redukować obrzęki i poprawić skuteczność terapii farmakologicznej. Choć może wymagać zmiany nawyków żywieniowych, przynosi wymierne korzyści zdrowotne i znacząco wpływa na jakość życia chorego. Kluczem do sukcesu jest świadome wybieranie produktów, samodzielne gotowanie oraz regularne monitorowanie stanu zdrowia.